Vang Vieng

Vandaag zouden we lekker uitslapen. Maar helaas dachten de gekko’s er anders over en begonnen een soort van race over ons plafond. Nooit verwacht dat zo een klein beestje zoveel herrie kon maken.

Voor vandaag staat kajakken op de rivier op het programma. Al snel hadden we een tour geboekt en kregen zelfs een privé gids er bij. Nouja heel serieus kajakken werd het echter niet. Daniël en ik hadden het veel drukker met elkaar nat spetteren dan met roeien. Toen onze gids na de zoveelste keer achterom keek waar we bleven verloor hij zijn evenwicht en viel hij te water. Daar hebben wij stiekem toch best hard om gelachen. Maar gelukkig waren we bijna bij het eindpunt aangekomen.

Na het kajakken zijn we terug gegaan naar de lagoon waar we gister ook zijn geweest. Omdat Daniël had gezien dat je daar ook kon ziplinen. Met veel moeite heeft hij mij overgehaald om mee te gaan. Waar was ik aan begonnen... Toen we uit eindelijk helemaal naar boven geklommen waren, stonden we dan op het eerste platform. Daar stond ik dan met me hoogtevrees op een of andere gammel platform om via een staalkabel naar het volgende platform te gaan. Maar goed ik heb het uit eindelijk overleefd. Zelfs de weg naar beneden. We werden aan een touw geknoopt en degene beneden zou je rustig laten zakken. Laat dat rustig maar gerust weg want het werd een soort van vrije val naar beneden, ik heb volgens mij nog nooit zo hard gegild.

Gelukkig kon ik daarna lekker in het water bijkomen van dit doodenge avontuur. De rest van de middag hebben we lekker gezwommen en rustig aan gedaan.

Maar ondertussen hebben we wel besloten dat we morgen terug naar Luang Prabang gaan om vanaf daar met het vliegtuig door naar Cambodja. Aangezien we het beide niet zien zitten om 25 uur met een busje naar het zuiden van Laos te gaan. En vanaf daar nog een flink aantal met de bus naar Cambodja.